با کدام روش درمانی زودتر از شقاق مقعد خلاص شویم؟

شقاق مقعدی یا anal fissure یک پارگی کوچک در پوشش داخلی یا خارجی مجرای مقعد شما است. کانال مقعد یا رکتوم یک لوله کوتاه است که رکتوم (قسمت پایین کولون) را به مقعد متصل می‌کند.

راه‌های درمان شقاق مقعد

درمان شقاق شدت بیماری و علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. فیشر حاد نوعی از این بیماری است که برای مدت کوتاهی باقی می‌ماند و اغلب در عرض ۶ هفته با درمان‌های خانگی و دارویی و درمان یبوست، بهبود می‌یابد.

اما فیشر مزمن معمولا ۶ هفته یا بیشتر طول می‌کشد و ممکن است به درمان بیشتری مانند جراحی نیاز داشته باشد. اگر شقاق مقعدی شما به خوبی بهبود نیابد، ممکن است به دلیل گرفتگی عضلات اسفنکتر مشکلاتی برای شما ایجاد شود. این وضعیت مانع از جریان طبیعی خون از طریق عروق خونی در مقعد می‌شود و کاهش جریان خون از بهبودی جلوگیری می‌کند.

درمان ممکن است شامل دارو و پماد برای کاهش علائم شقاق و تزریق سم بوتولینوم (تزریق) باشد. اینها می‌توانند به بهبود جریان خون و در نتیجه به بهبود شقاق مقعدی کمک کنند.

جراحی و لیزر فیشر

عمل اسفنکتروتومی باز و بسته: این جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می‌شود. در طول جراحی، یک برش کوچک در عضله به آزاد شدن فشار داخل مقعد کمک می‌کند. این اجازه می‌دهد تا خون بیشتری در این ناحیه جریان یابد تا بافت‌ها بهبود یابد. البته بهتر است با پزشک خود در مورد خطرات، مزایا و عوارض جانبی و احتمالی همه درمان‌ها صحبت کنید.

لیزر شقاق: عمل لیزر شقاق بدون بیهوشی و به صورت سرپایی انجام می شود و زمان عمل کمتر از نیم ساعت است. در روش عمل سرپایی و سریع لیزر فیشر بجای بیهوشی از بی حسی موضعی استفاده می‌شود. طی این عمل با استفاده از اشعه لیزر محل زخم ترمیم شده و در صورت لزوم زائده‌های اضافی حذف می‌شوند.همچنین اگر نیاز به کاهش فشار در ناحیه مقعد باشد، این توسط اشعه لیزر برشی در عضله ایجاد می‌شود تا فشار کاهش یابد.

بیمار بلافاصله بعد از انجام این درمان مرخص می‌شود و نیازی به استراحت طولانی نیست. اما نکاتی هست که بعد از لیزر باید برای پیشگیری از بازگشت مجدد بیماری رعایت شود.

 

عوامل و دلایل شقاق چیست؟

شایع ترین علت شقاق، عبور مدفوع بزرگ یا سفت به دلیل یبوست است. این عارضه همچنین ممکن است در اثر اسهال شدید، رابطه مقعدی، زایمان طبیعی و یا قرار دادن شیء خارجی در مقعد ایجاد شود.

فاکتورهای ریسک

اگر فردی دارای یکی از موارد زیر باشد بیشتر در معرض خطر شقاق مقعدی است:

• یبوست که باعث می‌شود برای دفع مدفوع سفت فشار بیاورید
• یک رژیم غذایی کم فیبر
• اسهال زیاد
• جراحی کاهش وزن اخیر، اگر منجر به اسهال مکرر شود
• زایمان طبیعی
• ضربه و آسیب جزئی، مانند دوچرخه سواری در کوهستان
• هر گونه بیماری التهابی در ناحیه مقعد
• بیماری التهابی روده
• عفونت یا HIV
• عمل جراحی در ناحیه لگن

 

https://exiryab.com/blog/%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%A7/3899/

شقاق مقعدی چرا ایجاد می‌شود و چگونه آن را درمان کنیم؟

علائم فیشر چیست؟

بیماران مبتلا به شقاق مقعدی ممکن است ابتدا متوجه خونریزی و احساس پارگی، پاره شدن یا سوزش در پی اجابت مزاج شوند. هنگامی که یک شقاق ایجاد می‌شود، این علائم می تواند پس از هر حرکت روده رخ دهد.

درد مقعدی می‌تواند شدید باشد و از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

خونریزی معمولاً حجم کمی دارد، اگرچه اغلب قرمز روشن است. با این حال، خونریزی ممکن است رنگ کاسه توالت را تغییر دهد و ظاهر خونریزی شدید را به آن بدهد. برخی از بیماران همچنین متوجه خارش یا سوزش پوست اطراف مقعد می‌شوند.

بیماری شقاق یا فیشر مقعدی یکی از علل شایع درد پری مقعد است و معمولا مبتلایان به دلیل علائم غیر قابل تحمل این عارضه مراجعه می‌کنند. علائم درد و خونریزی هنگام اجابت مزاج اغلب به بیماری هموروئید نسبت داده می‌شود، حتی توسط خود پزشکان. اما شقاق مقعدی هم یکی از دلایل شایع این بیماری شناخته می‌شود که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از مراجعات را شامل می‌شود.

درمان شقاق یا فیشر مقعد

افرادی که دارای شقاق مقعدی تازه هستند ممکن است این بیماری را بدون درمان پزشکی برطرف کنند، اگرچه میزان بهبودی بالاتر با درمان توسط پزشک همراه است. افرادی که دارای شقاق مزمن مقعد هستند نمی‌توانند بیماری خود را بدون مداخله پزشکی درمان کنند. روش‌های درمان شقاق به شرح زیر است:

درمان دارویی

درمان اولیه دارویی است و با هدف از بین بردن یبوست، نرم شدن مدفوع و کاهش اسپاسم اسفنکتر مقعدی انجام می‌شود. البته برخی از بیماران ممکن است بهبود پیدا نکنند یا عود مکرر داشته باشند.

استفاده از داروهای ملین تحت نظر پزشک متخصص یا پمادهای مخصوص شقاق یا فیشر می‌تواند به بهبود و درمان این عارضه کمک کند. برخی از پمادهایی که برای فیشر تجویز می‌شود شامل موارد زیر است:

• پماد آنتی فیشر
• پماد دیلتیازم
• نیتروگلیسیرین
• پماد تتراسایکلین
• ام جی
• لیدوکائین

درمان پزشکی شقاق مقعد

برخی از روش‌های پزشکی درمان شقاق به صورت سرپایی انجام می‌شود اما برخی دیگر نیاز به بستری شدن و گذراندن دوران نقاهت طولانی دارد که در ادامه با آن‌ها آشنا خواهید شد:

تزریق سم بوتولینوم: سم بوتولینوم یک سم عصبی است که توسط یک باکتری به نام کلستریدیوم بوتولینوم تولید می‌شود. این دارو به طور موقت عضلات را تا سه ماه فلج می کند و می توان آن را بدون بیهوشی یا آرامبخش به عضله اسفنکتر داخلی مقعد و در مطب تزریق کرد. بوتولینوم می تواند باعث بی اختیاری موقت و خفیف مقعدی (نشت گاز یا مدفوع) در برخی بیماران شود. این روش از معمولاً برای بیمارانی که به درمان موضعی پاسخ نمی دهند اختصاص داده می شود.

درمان قطعی شقاق با لیزر: اگر یک دوره درمان دارویی و خانگی بر روی فردی که مبتلا به فیشر است موثر نباشد، بهترین روش درمان شقاق با لیزر یا جراحی سنتی است.

برای درمان قطعی و سریع این بیماری بوسیله لیزر یک برش جزئی روی عضله اسفنکتر ایجاد می‌شود تا از حالت انقباض خارج شود. در روش لیزر شقاق که با بی حسی موضعی و بدون بیهوشی انجام می‌شود، زخم شقاق هم با اشعه لیزر ترمیم می‌شود. امروزه روش لیزر درمانی به دلیل کم بودن عوارض با استقبال گسترده‌ای مواجه شده است.

عمل لیزر شقاق باعث بهبودی سریع و رفع فوری درد می‌شود و بعد از جراحی فرد می‌تواند بدون نیاز به بستری شدن به امور روزمره خود بپردازد و حتی می‌تواند حمام و رانندگی کند.

اگر به دنبال اطلاعات جامع تر و همچنین مزایای روش درمان شقاق با لیزر در مقایسه با سایر روش‌ها هستید، به لینک مربوطه مراجعه کنید.

جراحی شقاق: روش‌های جراحی عموماً برای افرادی که علائمی دارند که علی‌رغم درمان دارویی حداقل یک تا سه ماه ادامه داشته‌اند، اختصاص دارد. روش انتخابی عمل اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می‌شود که با برش این عضله، اسفنکتر داخلی مقعد را شل می‌کند.

این به طور کلی به عنوان یک روش سرپایی انجام می‌شود و در عین حال بیهوشی عمومی برای بیمار ارائه می‌شود. درد ناشی از اسفنکتروتومی معمولاً خفیف است و اغلب کمتر از درد خود شقاق است. بیماران اغلب در عرض یک هفته تا دو هفته به فعالیت عادی باز می‌گردند.