تفاوت کیست مویی با آبسه مقعد

کیست پیلونیدال یا سینوس مویی می‌تواند حاوی مو، قطعات پوست و سایر بافت‌ها باشد. اکثر افراد مبتلا به این عارضه، متوجه آن نمی‌شوند تا زمانی که عفونی شود و علائم ایجاد کند. عفونت باعث ایجاد درد و تورم و سایر علائم این بیماری می‌شود.

این التهاب دهانه فولیکول را که به سمت داخل امتداد می‌یابد، مسدود می‌کند و یک « گودال » (یک ویژگی مشخصه بیماری سینوس پیلونیدال) را تشکیل می‌دهد. واکنش بدن در این شرایط مشابه واکنش به نوعی جسم خارجی است و ممکن است منجر به تشکیل یک حفره شود که توسط یک دستگاه سینوسی اپیتلیالیزه شده به سطح پوست متصل است.

این حفره‌ها اغلب مایع سروزی را تخلیه می‌کنند و می‌توانند به طور دوره ای به طور حاد عفونی شوند و آبسه پیلونیدال را تشکیل دهند.

عوامل خطر

بیماری سینوس پیلونیدال بیشتر در افراد پرمو که موهای تیره و درشت بدن دارند ایجاد می‌شود. بطور کلی با کسانی که  برای مدت طولانی می‌نشینند ، مانند رانندگان کامیون یا کارمندان اداری هم مرتبط است.

سایر عوامل مرتبط عبارتند از افزایش تعریق، اصطکاک باسن، چاقی یا عدم رعایت بهداشت . به طور معمول، بیماری پیلونیدال پس از حدود ۴۰ سالگی رخ نمی دهد.

علائم  بالینی کیست مویی

کیست مویی بیشتر به صورت یک سینوس تخلیه کننده و متناوب دردناک در ناحیه ساکروکوکسیژیال  ظاهر می‌شود. ترشحات معمولاً اپیزودیک و مایع سروزی هستند، اما گاهی اوقات ممکن است به ترشحات خونی یا چرکی تبدیل شوند.

هنگامی که سینوس پیلونیدال عفونی می شود، آبسه پیلونیدال می‌تواند ایجاد شود.

این به صورت یک  ناحیه متورم و ملتهب و گاهی همراه با درد ظاهر می‌شود. در معاینه، توده ای نرم و حساس و همچنین ویژگی‌های سیستمیک عفونت وجود خواهد داشت. علائم عفونت شامل این گزینه‌ها است:

• درد، قرمزی و تورم تا بالای باسن
• تب
• درد کمر
• حساس به لمس
• ترشح خون یا چرک از سوراخ پوست در ناحیه آسیب دیده
• بوی بد از چرک

آبسه مقعدی چیست؟

آبسه مجموعه‌ای از چرک زیر پوست است که باعث درد، تورم و گاهی تب می‌شود. این عارضه اغلب در اطراف سوراخ مقعد نمایان می‌شود و ممکن است با جوش اشتباه گرفته شود. برش و تخلیه حفره آبسه معمولاً بیشتر ناراحتی را تسکین می‌دهد.

تقریباً ۵۰ درصد از آبسه ها منجر به فیستول (مسیری از رکتوم به پوست روی باسن) می شود. هنگامی که تورم کاهش می یابد، پزشک شما می تواند منطقه را از نظر وجود فیستول بررسی کند. برای مراقبت های بعدی طبق دستور به مطب برگردید.

درمان آبسه مقعد

تخلیه سریع جراحی، ترجیحاً قبل از فوران آبسه مهم است. آبسه های سطحی مقعد را می‌توان در مطب با استفاده از بی حس کننده موضعی تخلیه کرد. آبسه‌های مقعدی بزرگ یا عمیق ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و کمک متخصص بیهوشی داشته باشند.

پس از عمل، برای اکثر افراد داروهایی برای تسکین درد تجویز می‌شود. برای افراد سالم، معمولاً آنتی بیوتیک لازم نیست. آنتی بیوتیک‌ها ممکن است برای برخی از افراد، از جمله افراد مبتلا به دیابت یا کاهش ایمنی، مورد نیاز باشد.

بیماری پیلونیدال در مقابل بیماری پری آنال

بیماری سینوس پیلونیدال یک بیماری است که شکاف باسن و دنبالچه را تحت تاثیر قرار می دهد، در حالی که بیماری فیستول پری آنال شامل ارتباط با کانال مقعد است.

بیماری سینوس پیلونیدال که در شکاف ناتال بسیار کم (یعنی دمی) قرار دارد، تشخیص آن در معاینه بالینی از بیماری پری آنال دشوار است.

در چنین مواردی باید از پروکتوسکوپی و تصویربرداری MRI برای ارزیابی قطعی استفاده شود.

 

کیست مویی چیست؟

بیماری کیست مویی چیست؟ بهترین راه‌های درمان

 

چه چیزی باعث کیست پیلونیدال می‌شود؟

علت دقیق تشکیل کیست ناشناخته است. اصطکاک و فشار ممکن است موها را به داخل پوست برگرداند. بدن با موها به عنوان یک ماده خارجی برخورد می‌کند و در اطراف آن کیست ایجاد می کند. اصطکاک می‌تواند در اثر لباس های تنگ، دوچرخه سواری یا نشستن طولانی مدت ایجاد شود.

این کیست‌ها بیشتر در افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به آن‌ها را دارند، ایجاد می‌شود. افرادی که موهای زیادی در ناحیه باسن دارند، اضافه وزن دارند یا غیرفعال هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این کیست‌ها هستند. افرادی که بهداشت ضعیفی دارند، زیاد عرق می‌کنند یا زیاد می‌نشینند نیز بیشتر در معرض ابتلا به کیست مویی هستند.

علائم کیست پیلونیدال چیست؟

علائم کیست پیلونیدال معمولا بعد از عفونت ایجاد می‌شوند که شامل موارد زیر هستند:

• درد هنگام نشستن (گاهی اوقات می‌تواند بسیار دردناک باشد)
• قرمزی و تورم در ناحیه دنبالچه و درست بالای چین بین باسن
• ترشح چرک از ناحیه متورم
• حساسیت هنگام لمس ناحیه متورم
• گاهی تب، ضعف یا حالت تهوع
• اندازه کیست پیلونیدال ممکن است از یک گودی حساس کوچک تا یک ناحیه دردناک بزرگ متغیر باشد.

کیست پیلونیدال چگونه تشخیص داده می شود؟

کیست پیلونیدال باید پس از بررسی کامل علائم و سابقه پزشکی و پس از انجام معاینه فیزیکی توسط متخصص پزشکی تشخیص داده شود. کیست پیلونیدال معمولاً با معاینه بصری ناحیه باسن توسط یک متخصص پزشکی تشخیص داده می‌شود. در موارد نادری که مشکوک به عفونت است، ممکن است آزمایش خون، نمونه ادرار و نمونه مایع از کیست پیلونیدال ارزیابی شود.

در موارد خاص، تصویربرداری به شکل اشعه ایکس، CT یا MRI ممکن است برای بررسی حفره‌های سینوسی، گسترش عفونت یا عمق کیست درخواست شود. در صورت مشکوک بودن به هر نوع سرطان پوست، بیوپسی از پوست نیز ممکن است گرفته شود.

کیست پیلونیدال چگونه درمان می شود؟

در موارد بسیار خفیف، آنتی بیوتیک های خوراکی مانند سفالکسین یا سولفامتوکسازول-تری متوپریم یا آنتی بیوتیک‌های موضعی مانند اسید فوسی تالمیک با نظارت دقیق کیست ممکن است تجویز شوند. با این حال، در حالی که آنتی بیوتیک ها ممکن است به تسکین التهاب کمک کنند، ممکن است به طور کامل کیست پیلونیدال را درمان نکنند.

 

برای مشاهده مطلب کامل بهترین درمان کیست مویی چیست کلیک کنید.

 

درمان دارویی و یا گیاهی سینوس هم روش‌های قابل اطمینانی برای درمان ریشه ای این عارضه نیستند و در موارد اندکی، فقط به کاهش التهاب بیماری آن هم بصورت موقت کمک می کنند. 

درمان‌های کمتر رایج شامل استفاده از تزریق موضعی ترکیبات شیمیایی اسیدی مانند فنل برای درمان و پیشگیری از کیست‌های پیلونیدال خفیف تا متوسط است. این روش اما با میزان عود بالایی همراه است و معمولاً مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

درمان کیست پیلونیدال بسته به شدت علائم و الگوی بیماری متفاوت است. رایج ترین روش درمان کیست پیلونیدال برش و تخلیه سینوس است که در آن یک برش کوچک در کیست ایجاد می‌شود و هر گونه مایع، مو و باقی مانده در کیست را آزاد می‌کند و از عفونت جلوگیری می‌کند.

اگر عفونت قبلاً رخ داده باشد یا مشکوک باشد، برش و درناژ برای تخلیه چرک مفید است و ممکن است با یک دوره آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی دنبال شود.

عمل جراحی باز: در درمان کیست مویی با روش جراحی باز، بخشی از پوست پیرامون این عارضه با چاقو برش می خورد و عفونت خارج می شود. در این روش زخم بسته نمی شود تا بطور طبیعی التیام یابد که معمولا چندین هفته طول میکشد و باید کاملا طبق دستور پزشک از آن مراقبت شود. مزیت این روش در این است که به دلیل حذف کل بافت ملتهب و درگیر بیماری، احتمال عود مجدد بسیار کم است.

جراحی بسته: بدین معنا است که فقط بخش سینوس یا کیست برداشته میشود. در این روش برش سینوس تقریبا بیضی شکل است و سپس دو طرف برش به هم رسانده و بخیه می خورد. مزیت این روش در صورت موفقیت این است که زخم سریع تر التیام مییابد ولی احتمال برگشت سینوس و یا عفونت محل در مقایسه با روش اول بیشتر است. البته درصورتیکه بخیه از بین کفل ها به بیرون زده شود خطرهای احتمالی کمتر خواهند بود.

تکنیک جراحی پلاستیک: در بعضی موارد که سینوس تکراری و گسترده است برای برداشتن سینوس و پوست پیرامون جراحی پلاستیک توصیه میشود.

جراحی کیست مویی با لیزر: در عصر حاضر به دلیل پیشرفت علم پزشکی و پیدایش روش های نوین درمانی، بیماران دیگر ملزم به تحمل مشکلات جراحی به روش های قدیمی و تحمل درد و ناراحتی های بعد از آن نیستند. بهترین درمان کیست مویی بدون جراحی و با لیزر است که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد. لیزر به عنوان روشی قطعی و بدون بازگشت شناخته شده و نیازی به بیهوشی یا بستری شدن در بیمارستان را نخواهد داشت.