با کدام روش درمانی زودتر از شقاق مقعد خلاص شویم؟

شقاق مقعدی یا anal fissure یک پارگی کوچک در پوشش داخلی یا خارجی مجرای مقعد شما است. کانال مقعد یا رکتوم یک لوله کوتاه است که رکتوم (قسمت پایین کولون) را به مقعد متصل می‌کند.

راه‌های درمان شقاق مقعد

درمان شقاق شدت بیماری و علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. فیشر حاد نوعی از این بیماری است که برای مدت کوتاهی باقی می‌ماند و اغلب در عرض ۶ هفته با درمان‌های خانگی و دارویی و درمان یبوست، بهبود می‌یابد.

اما فیشر مزمن معمولا ۶ هفته یا بیشتر طول می‌کشد و ممکن است به درمان بیشتری مانند جراحی نیاز داشته باشد. اگر شقاق مقعدی شما به خوبی بهبود نیابد، ممکن است به دلیل گرفتگی عضلات اسفنکتر مشکلاتی برای شما ایجاد شود. این وضعیت مانع از جریان طبیعی خون از طریق عروق خونی در مقعد می‌شود و کاهش جریان خون از بهبودی جلوگیری می‌کند.

درمان ممکن است شامل دارو و پماد برای کاهش علائم شقاق و تزریق سم بوتولینوم (تزریق) باشد. اینها می‌توانند به بهبود جریان خون و در نتیجه به بهبود شقاق مقعدی کمک کنند.

جراحی و لیزر فیشر

عمل اسفنکتروتومی باز و بسته: این جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می‌شود. در طول جراحی، یک برش کوچک در عضله به آزاد شدن فشار داخل مقعد کمک می‌کند. این اجازه می‌دهد تا خون بیشتری در این ناحیه جریان یابد تا بافت‌ها بهبود یابد. البته بهتر است با پزشک خود در مورد خطرات، مزایا و عوارض جانبی و احتمالی همه درمان‌ها صحبت کنید.

لیزر شقاق: عمل لیزر شقاق بدون بیهوشی و به صورت سرپایی انجام می شود و زمان عمل کمتر از نیم ساعت است. در روش عمل سرپایی و سریع لیزر فیشر بجای بیهوشی از بی حسی موضعی استفاده می‌شود. طی این عمل با استفاده از اشعه لیزر محل زخم ترمیم شده و در صورت لزوم زائده‌های اضافی حذف می‌شوند.همچنین اگر نیاز به کاهش فشار در ناحیه مقعد باشد، این توسط اشعه لیزر برشی در عضله ایجاد می‌شود تا فشار کاهش یابد.

بیمار بلافاصله بعد از انجام این درمان مرخص می‌شود و نیازی به استراحت طولانی نیست. اما نکاتی هست که بعد از لیزر باید برای پیشگیری از بازگشت مجدد بیماری رعایت شود.

 

عوامل و دلایل شقاق چیست؟

شایع ترین علت شقاق، عبور مدفوع بزرگ یا سفت به دلیل یبوست است. این عارضه همچنین ممکن است در اثر اسهال شدید، رابطه مقعدی، زایمان طبیعی و یا قرار دادن شیء خارجی در مقعد ایجاد شود.

فاکتورهای ریسک

اگر فردی دارای یکی از موارد زیر باشد بیشتر در معرض خطر شقاق مقعدی است:

• یبوست که باعث می‌شود برای دفع مدفوع سفت فشار بیاورید
• یک رژیم غذایی کم فیبر
• اسهال زیاد
• جراحی کاهش وزن اخیر، اگر منجر به اسهال مکرر شود
• زایمان طبیعی
• ضربه و آسیب جزئی، مانند دوچرخه سواری در کوهستان
• هر گونه بیماری التهابی در ناحیه مقعد
• بیماری التهابی روده
• عفونت یا HIV
• عمل جراحی در ناحیه لگن

 

https://exiryab.com/blog/%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%A7/3899/

آسان‌ترین راه درمان بواسیر یا هموروئید چیست؟

شاید بتوان گفت یکی از آزاردهنده ترین بیماری ها، عارضه بواسیر است که اغلب در سنین بالاتر و در اثر کهولت سن مشاهده می شود. با این حال بواسیر ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد. بواسیر باعث میشود در طول روز مرتباً در ناحیه مقعد احساس درد وجود داشته باشد و حتی نشستن نیز برای فرد بیمار دشوار می شود همه این عوامل می تواند روند زندگی روزمره را تحت تاثیر قرار دهد. خوشبختانه بواسیر درمان قطعی داشته، و می توان با یک جراحی ساده توسط لیزر برای همیشه از درد این بیماری رها شد. در ادامه به معرفی بواسیر، علت ها، علائم و نیز روش های درمان آن می پردازیم؛

بواسیر چیست؟

بیماری بواسیر که در زبان انگلیسی با نام هموروئید شناخته می شود، شایع ترین بیماری مقعدی است. تقریباً یک چهارم جمعیت دنیا به این بیماری مبتلا هستند.

بیماری بواسیر تورم یا گشاد شدن دیواره سیاهرگ های کانال مقعد و یا خارج از آن است که موجب می شود، توده ای اغلب قرمز رنگ و شبیه به گوشت اضافه از مقعد خارج شود. البته در برخی موارد این زائده یا توده در اطراف و زیر پوست مقعد ایجاد میشود.

بسته به ناحیه که بواسیر در ایجاد شده، این بیماری به دو نوع داخلی و خارجی تقسیم می شود.

• بواسیر داخلی، داخل کانال مقعد یا همان رکتوم ایجاد شده و توده هموروئید به تدریج به سمت مقعد دچار افتادگی میشود. تا در نهایت از مقعد خارج شود. در شدیدترین حالت این توده مقعد را مسدود می کند.
• بواسیر خارجی، در صورتی که بواسیر زیر پوست اطراف مقعد ایجاد شده باشد از نوع خارجی است. این نوع هموروئید ممکن است از همان ابتدا درد شدیدی را ایجاد کند و حتی نشستن را برای فرد دشوار کند. چنانچه در بواسیر خارجی لخته خون جمع شود،هموروئید ترومبوزه نام میگیرد و باید فورا برای درمان و تخلیه لخته خون به پزشک مراجعه کرد.

چرا بواسیر میگیریم؟

دقیقا عامل خاصی برای ایجاد بواسیر تعیین نمی‌شود. در واقع مجموعه ای از عوامل در ایجاد این بیماری دخیل هستند که البته با دانستن این عوامل می توان از ایجاد بیماری و یا عود مجدد آن جلوگیری کرد، که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

به طور کلی گفته می شود که هر عاملی که فشار زیادی به مقعد وارد کند، باعث ایجاد بواسیر خواهد شد. به طور مثال مهمترین عاملی که در ایجاد این بیماری دخیل است یبوست مداوم و مزمن است. از دیگر عواملی که می‌تواند خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهند، می توان به این موارد اشاره کرد؛

• یبوست یا اسهال مداوم و مزمن
• بارداری و ترشح مقدار زیادی هورمون
• زایمان به خصوص زایمان طبیعی
• مصرف برخی داروهای خاص که بر وضعیت اجابت مزاج تاثیر گذار هستند.
• برقراری رابطه جنسی مقعدی
• کهولت سن و تضعیف سیاهرگ ها
• جابه جای اشیا سنگین یا ورزش های سنگین

درمان بواسیر یا هموروئید

برای درمان این بیماری هزاران راه حل خانگی، دارویی و پزشکی پیشنهاد می‌شود، اما هیچ یک از آنها به اندازه لیزر موثر نیستند.

برای از بین بردن و درمان قطعی این بیماری باید توده هموروئید از مقعد خارج شود. زیرا این توده نه تنها کوچک نشده بلکه به تدریج پیشرفت کرده و بزرگتر می‌شود. در ادامه به بررسی راه‌های درمان این بیماری می پردازیم؛

درمان بواسیر با لیزر

تا به امروز بهترین راهکار موثری که برای درمان این بیماری پیشنهاد شده، درمان بواسیر با لیزر است. در سایت درمان کلینیک اشاره شده که روش عمل بواسیر با لیزر برای بیماران مبتلا به هموروئیدهای خارجی و داخلی استفاده می شود که با علائمی همچون تورم و درد همراه با خون‌ریزی در ناحیه مقعد مواجه می شوند.

البته در بعضی از افراد بیرون زدن رگ های هموروئید از مقعد فقط در حین دفع دیده می‌شود که باید با دست به داخل برگردانده شود و در بعضی از افراد با دست هم به داخل بر نمی‌گردد. این روش بدون بیهوشی و درد و خونریزی با بی حسی موضعی به صورت سرپایی انجام میشود و بعد از عمل فرد بیمار میتواند بلافاصله به امور روزمره خود برسد.

در این روش درمانی با استفاده از اشعه لیزر و تابش مستقیم نور لیزر این توده کوچک شده و یا با استفاده از نور بریده شده و از مقعد خارج میشود.

این جراحی در کلینیک و تحت بی حسی موضعی انجام می شود، پس نیازی هم به تحمل عوارض داروی بیهوشی نیست. از طرفی استفاده از‌ لیزر موجب افزایش دقت پزشک و کاهش آسیب های احتمالی میشود. تجربه نشان داده بیمارانی که با لیزر درمان شده اند، نه تنها در طول جراحی متحمل درد و خونریزی نمی‌شوند، بلکه نتیجه درمان با لیزر موثر تر از سایر روش ها و بعد از انجام لیزر هم نیازی به استراحت در منزل نیست و زخم جراحی هم خیلی سریع تر ترمیم می‌شود.

 

فاوینو

آیا شقاق یا زخم مقعدی خود به خود بهبود می‌یابد؟

شقاق مقعدی در پوست دیواره مقعد ایجاد می‌شود. آنها معمولا به سمت پشت مقعد شما رشد می‌کنند، اما گاهی اوقات می‌توانید یکی را در جلو یا حتی هر دو را با هم داشته باشید. اگر شرایطی دارید که باعث ایجاد شقاق مقعدی شده است (به عنوان مثال بیماری کرون) ممکن است زخم‌ها در سمت چپ یا راست مقعد ایجاد شوند.

این مشکل در کودکان کمتر از یک سال شایع است و حساسیت فرد به شقاق مقعدی با افزایش سن کاهش می‌یابد. علل شایع در بزرگسالان شامل یبوست و ضربه به مقعد (مانند زایمان سخت یا رابطه مقعدی) است.

حدود نیمی از موارد با خودمراقبتی مناسب و اجتناب از یبوست خود به خود بهبود می‌یابند. با این حال، اگر فشار ناشی از دفع مدفوع دائماً شقاق را تحریک کند، می‌تواند مشکل ساز شود.

اگر شقاق مقعدی کمتر از شش هفته داشته باشید، به آن شقاق مقعدی حاد می‌گویند. اگر بیش از شش هفته طول بکشد، به عنوان شقاق مزمن مقعد شناخته می‌شود.

نحوه معاینه و تشخیص شقاق

پزشک عمومی شما معمولاً با سؤال در مورد علائم، سابقه بیماری‌های شما و معاینه بالینی، می‌تواند شقاق مقعدی را تشخیص دهد. آنها از شما می‌خواهند که علائم خود و مدت زمانی که آنها را تجربه کردید، توضیح دهید.

 

پزشک شما را معاینه می کند و از شما می‌خواهد که به پهلو دراز بکشید و زانوهای خود را به سمت قفسه سینه خم کنید. سپس باسن شما را به آرامی جدا می‌کند تا ناحیه مورد نظر را بررسی کند و ببینند آیا شکافی وجود دارد یا خیر.

اگر ابهامی در مورد علت علائم شما وجود دارد یا اگر درمان‌های اولیه کمکی نمی‌کند، پزشک عمومی شما ممکن است شما را به یک جراح کولورکتال ارجاع دهد.

با توجه به اینکه کودکان هم مستعد ابتلا به این بیماری هستند، باید علائم و عکس العمل کودک در هنگام دفع را جدی بگیرید. اگر شقاق کودک پس از چند هفته بهبود نیافت، پزشک عمومی ممکن است او را به یک متخصص اطفال ارجاع دهد.

 

روش‌های درمان شقاق مقعد

در چند هفته اول ابتلا به شقاق توصیه می‌شود از روش‌های خانگی و دارویی برای درمان این بیماری استفاده کنید. روش‌هایی مثل مصرف فیبر و مایعات کافی، کمپرس یخ، گرفتن حمام سیتز و حتی استفاده از دارو و پماد شقاق (تحت نظر پزشک) می‌تواند به بهبود این عارضه کمک کند.

اما در صورتیکه این گزینه‌های درمانی به بهبود شقاق مقعدی شما کمک نکرده و یا دوباره عود می‌کند، ممکن است پزشک عمومی شما را به یک جراح کولورکتال ارجاع دهد. جراح شما در مورد گزینه‌های دیگر درمان با شما صحبت خواهد کرد. گزینه‌های درمانی شامل روش‌های زیر است:

تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس)

در این روش، جراح شما بوتاکس را مستقیماً به عضله اسفنکتر در مقعد شما تزریق می‌کند. هدف این است که به طور موقت این عضله را شل کند تا شقاق شما بهبود یابد.

درمان شقاق با لیزر

روش نوین لیزر شقاق یا فیشر، یکی از جدیدترین و موثرترین راه‌های درمان این بیماری است. در روش درمان شقاق با لیزر، کانال مقعدی شما کمی شل می‌شود و با کمک اشعه لیزر زخم و ترک ناشی از این بیماری ترمیم می‌گردد. روش لیزر فیشر یک عمل سرپایی به شمار می‌رود که با بی حسی موضعی انجام می‌شود اما نتایج آن قطعی است. همچنین هیچگونه عوارضی در روش لیزر شقاق وجود ندارد.

عمل جراحی شقاق با لیزر در مقایسه با جراحی فیشر مزایای بی شماری دارد و به همین دلیل تا این حد مورد استقبال بیماران قرار گرفته است.

فیشرکتومی

در این روش جراح پوست آسیب دیده شقاق را با برشی حذف می‌کند تا خود به خود ترمیم شود. برای کاهش درد و اثربخشی بیشتر این روش عمل جراحی شقاق یا فیشر، ممکن است تزریق بوتاکس هم همزمان با این روش انجام شود.

 

اسفنکتروتومی داخلی جانبی

این یک نوع جراحی است که شامل ایجاد برش در ماهیچه‌های اسفنکتر مقعد می‌شود. این روش اسپاسم و تنش اطراف مقعد را آزاد می‌کند و به شقاق اجازه می‌دهد بهبود یابد. پزشک شما معمولاً این را تنها پس از اینکه سایر درمان‌ها از جمله بوتاکس را امتحان کردید، پیشنهاد می‌کند.

چگونه تشخیص دهیم بواسیر داریم یا نه؟

در میانسالی، هموروئید اغلب به یک شکایت دائمی تبدیل می‌شود. تا سن 50 سالگی، حدود نیمی از جمعیت یک یا چند مورد از علائم کلاسیک را تجربه کرده‌اند که شامل درد مقعدی، خارش، خونریزی و احتمالاً افتادگی (بواسیر که از کانال مقعد بیرون زده است).

اگرچه هموروئید خطرناک نیست، اما می‌تواند یک بیماری عود کننده و دردناک باشد. خوشبختانه، کارهای زیادی می‌توانیم در مورد هموروئید انجام دهیم. بواسیر زمانی اتفاق می‌افتد که رگ‌های خونی در داخل و اطراف مقعد و پایین رکتوم متورم و تحریک می‌شوند. علت این اتفاق ایجاد فشار اضافی روی این سیاهرگ‌ها است. هموروئید می‌تواند در داخل مقعد (داخلی) یا زیر پوست اطراف مقعد (خارجی) باشد.

افرادی که به بواسیر داخلی مبتلا می‌شوند معمولا دیرتر متوجه این بیماری می‌شوند، زیرا بواسیر داخلی در مراحل ابتدایی علامت خاصی ندارد و شاید مواجهه با خونریزی مقعدی از شاخص‌ترین نشانه‌های این نوع هموروئید باشد.

اما در مقابل می‌توان به بواسیر خارجی اشاره کرد که علائم آن معمولا آزاردهنده است و بیمار زودتر متوجه آن می‌شود.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به بواسیر هستند؟

بیماری هموروئید در بچه‌ها شایع نیست و ابتلا به آن معمولا در بزرگسالی اتفاق می‌افتد. شایع‌ترین دلایلی که می‌تواند فشار زیادی در مقعد ایجاد کند و منجر به ایجاد بواسیر شود به شرح زیر است:

• بارداری
• نشستن طولانی مدت روی توالت
• اضافه وزن و چاقی
• رابطه مقعدی
• انجام دادن کارهایی که باعث ایجاد فشار زیاد در در مقعد می‌شود، مانند بلند کردن اجسام سنگین
• سابقه خانوادگی
• یبوست یا اسهال طولانی مدت یا مزمن
• سن بالا

دکتر متخصص هموروئید چه کسی است؟

قطعا داشتن بورد تخصصی جراحی در یکی از حوزه های زیر از مهم ترین فاکتورها برای انتخاب پزشک یا دکتر متخصص هموروئید شناخته می شود که باید در نظر بگیرید:

• جراح عمومی
• جراح متخصص گوارش

برای درمان بیماری بواسیر انتخاب بهترین پزشک متخصص در زمینه‌ تشخیص و درمان انواع هموروئید فوق العاده با اهمیت است و در روند درمان بیماری شما می تواند بسیار تاثیر گذار باشد. انتخاب پزشک نادرست یعنی طولانی شدن روند درمان و به وجود آمدن مشکلات جدیدتر.

دکتر بواسیر که آگاهی و اطلاعات کافی را در زمینه تشخیص و شناخت انواع بیماری های مقعدی از جمله هموروئید دارد و با بهترین و به روز ترین روش‌های درمان آنها آشناست و سوابق درمانی موفقی در این زمینه دارد می‌تواند از بهترین گزینه ها برای مراجعه شما باشد.clinicdarman.com

بواسیر چگونه تشخیص داده می شود؟

وجود خون در مدفوع می‌تواند نشانه‌ای از سایر اختلالات گوارشی مانند سرطان روده بزرگ باشد. مهم است که برای معاینه کامل به پزشک خود مراجعه کنید. برای مشاهده اینکه آیا هموروئید دارید یا خیر، پزشک ممکن است چندین آزمایش انجام دهد:

معاینه فیزیکی: این کار برای بررسی مقعد و راست روده و بررسی رگ‌های خونی متورم که نشانه هموروئید هستند انجام می‌شود. بواسیر خارجی معمولا به راحتی با معاینه فیزیکی قابل تشخیص است.

معاینه دیجیتال رکتوم (DRE): پزشک شما یک انگشت دستکش‌دار و چرب شده (روغن‌کاری شده) را وارد رکتوم شما می‌کند تا هرگونه مشکلی را بررسی کند.

روش‌های درمان هموروئید

برخی از هموروئیدها را نمی‌توان تنها با درمان‌های محافظه کارانه کنترل کرد، چه به دلیل تداوم علائم یا بیرون زدگی هموروئید داخلی یا پیشرفت بیش از حد بیماری.

خوشبختانه، تعدادی از درمان‌های کم تهاجمی هموروئید در دسترس هستند که نسبت به عمل جراحی سنتی (هموروئیدکتومی) درد کمتری دارند و امکان بهبودی سریع‌تری را فراهم می‌کنند. این روش‌ها معمولاً در مطب جراح یا به صورت جراحی سرپایی در بیمارستان انجام می‌شود.

شقاق مقعدی چرا ایجاد می‌شود و چگونه آن را درمان کنیم؟

علائم فیشر چیست؟

بیماران مبتلا به شقاق مقعدی ممکن است ابتدا متوجه خونریزی و احساس پارگی، پاره شدن یا سوزش در پی اجابت مزاج شوند. هنگامی که یک شقاق ایجاد می‌شود، این علائم می تواند پس از هر حرکت روده رخ دهد.

درد مقعدی می‌تواند شدید باشد و از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

خونریزی معمولاً حجم کمی دارد، اگرچه اغلب قرمز روشن است. با این حال، خونریزی ممکن است رنگ کاسه توالت را تغییر دهد و ظاهر خونریزی شدید را به آن بدهد. برخی از بیماران همچنین متوجه خارش یا سوزش پوست اطراف مقعد می‌شوند.

بیماری شقاق یا فیشر مقعدی یکی از علل شایع درد پری مقعد است و معمولا مبتلایان به دلیل علائم غیر قابل تحمل این عارضه مراجعه می‌کنند. علائم درد و خونریزی هنگام اجابت مزاج اغلب به بیماری هموروئید نسبت داده می‌شود، حتی توسط خود پزشکان. اما شقاق مقعدی هم یکی از دلایل شایع این بیماری شناخته می‌شود که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از مراجعات را شامل می‌شود.

درمان شقاق یا فیشر مقعد

افرادی که دارای شقاق مقعدی تازه هستند ممکن است این بیماری را بدون درمان پزشکی برطرف کنند، اگرچه میزان بهبودی بالاتر با درمان توسط پزشک همراه است. افرادی که دارای شقاق مزمن مقعد هستند نمی‌توانند بیماری خود را بدون مداخله پزشکی درمان کنند. روش‌های درمان شقاق به شرح زیر است:

درمان دارویی

درمان اولیه دارویی است و با هدف از بین بردن یبوست، نرم شدن مدفوع و کاهش اسپاسم اسفنکتر مقعدی انجام می‌شود. البته برخی از بیماران ممکن است بهبود پیدا نکنند یا عود مکرر داشته باشند.

استفاده از داروهای ملین تحت نظر پزشک متخصص یا پمادهای مخصوص شقاق یا فیشر می‌تواند به بهبود و درمان این عارضه کمک کند. برخی از پمادهایی که برای فیشر تجویز می‌شود شامل موارد زیر است:

• پماد آنتی فیشر
• پماد دیلتیازم
• نیتروگلیسیرین
• پماد تتراسایکلین
• ام جی
• لیدوکائین

درمان پزشکی شقاق مقعد

برخی از روش‌های پزشکی درمان شقاق به صورت سرپایی انجام می‌شود اما برخی دیگر نیاز به بستری شدن و گذراندن دوران نقاهت طولانی دارد که در ادامه با آن‌ها آشنا خواهید شد:

تزریق سم بوتولینوم: سم بوتولینوم یک سم عصبی است که توسط یک باکتری به نام کلستریدیوم بوتولینوم تولید می‌شود. این دارو به طور موقت عضلات را تا سه ماه فلج می کند و می توان آن را بدون بیهوشی یا آرامبخش به عضله اسفنکتر داخلی مقعد و در مطب تزریق کرد. بوتولینوم می تواند باعث بی اختیاری موقت و خفیف مقعدی (نشت گاز یا مدفوع) در برخی بیماران شود. این روش از معمولاً برای بیمارانی که به درمان موضعی پاسخ نمی دهند اختصاص داده می شود.

درمان قطعی شقاق با لیزر: اگر یک دوره درمان دارویی و خانگی بر روی فردی که مبتلا به فیشر است موثر نباشد، بهترین روش درمان شقاق با لیزر یا جراحی سنتی است.

برای درمان قطعی و سریع این بیماری بوسیله لیزر یک برش جزئی روی عضله اسفنکتر ایجاد می‌شود تا از حالت انقباض خارج شود. در روش لیزر شقاق که با بی حسی موضعی و بدون بیهوشی انجام می‌شود، زخم شقاق هم با اشعه لیزر ترمیم می‌شود. امروزه روش لیزر درمانی به دلیل کم بودن عوارض با استقبال گسترده‌ای مواجه شده است.

عمل لیزر شقاق باعث بهبودی سریع و رفع فوری درد می‌شود و بعد از جراحی فرد می‌تواند بدون نیاز به بستری شدن به امور روزمره خود بپردازد و حتی می‌تواند حمام و رانندگی کند.

اگر به دنبال اطلاعات جامع تر و همچنین مزایای روش درمان شقاق با لیزر در مقایسه با سایر روش‌ها هستید، به لینک مربوطه مراجعه کنید.

جراحی شقاق: روش‌های جراحی عموماً برای افرادی که علائمی دارند که علی‌رغم درمان دارویی حداقل یک تا سه ماه ادامه داشته‌اند، اختصاص دارد. روش انتخابی عمل اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می‌شود که با برش این عضله، اسفنکتر داخلی مقعد را شل می‌کند.

این به طور کلی به عنوان یک روش سرپایی انجام می‌شود و در عین حال بیهوشی عمومی برای بیمار ارائه می‌شود. درد ناشی از اسفنکتروتومی معمولاً خفیف است و اغلب کمتر از درد خود شقاق است. بیماران اغلب در عرض یک هفته تا دو هفته به فعالیت عادی باز می‌گردند.

 

چگونه خود را از ابتلا به زگیل تناسلی محافظت کنیم؟

زگیل تناسلی نتیجه یک عفونت ویروسی با نام HPV است که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. زگیل‌ها توده‌های گوشتی کوچک، برجستگی‌ها یا تغییرات پوستی هستند که در اطراف ناحیه تناسلی، مقعد و گلو ظاهر می‌شوند.

بیشتر زگیل‌های تناسلی قابل مشاهده توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوع ۶ و ۱۱ ایجاد می‌شوند. ویروس اچ پی وی بیش از ۱۰۰ تایپ گوناگون دارد که فقط برخی از آنها به زگیل منجر می‌شوند. همچنین برخی از آنها به ندرت باعث ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی می‌شوند. تخمین زده می‌شود که بیش از ۵۰ درصد از افراد فعال جنسی ۱۵ تا ۴۹ ساله به ویروس زگیل تناسلی آلوده شده اند.

طبق گفته کلینیک پایتخت از آنجایی که این بیماری به شدت سرایتی است، معمولا با اولین تماس جنسی سریعاً به بدن فرد منتقل می‌گردد و به دنبال آن زائده‌هایی در اطراف ناحیه تناسلی و مقعد به وجود می‌آید. آمار ابتلا به زگیل تناسلی مردان و زنان روز به روز در حال افزایش است و مبتلایان به دنبال راه‌های درمان سریع این عارضه هستند.

زگیل‌های تناسلی به صورت جداگانه یا خوشه ای تشکیل می‌شوند و معمولاً به رنگ پوست یا کمی تیره‌تر هستند. زائده‌های زگیل معمولا کوچکتر از ۵ میلیمتر هستند، اگرچه گاهی اوقات به توده‌های بزرگ تبدیل می‌شوند. برخی از زگیل‌های تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی توانید آنها را ببینید.

علائم ظاهری زگیل تناسلی

برخی از افراد مبتلا به عفونت HPV دچار زگیل قابل مشاهده نمی‌شوند، این بدان معنی است که شما ممکن است ندانید که آیا خودتان یا شریک زندگیتان این ویروس را دارید یا خیر؟

علائم ظاهری زگیل تناسلی می‌تواند از ۶ ماه تا یک سال پس از تماس با ویروس رخ دهد. ممکن است متوجه رشدهای کوچک و گوشتی همرنگ یا کمی تیره تر از پوست، برجستگی‌ها یا تغییرات پوستی شوید که می‌توانند در هر جایی از ناحیه تناسلی، مقعد یا گلو ظاهر شوند. به خاطر داشته باشید زائده‌هایی که داخل واژن و مقعد ایجاد می‌شوند، برای شما قابل تشخیص نیستند و بعد از بررسی توسط پزشک می‌توان به وجود آنها پی برد.

زگیل تناسلی معمولاً بدون درد است، اما ممکن است گاهی خارش داشته باشد و باعث التهاب یا خونریزی از مقعد یا مجرای ادرار (لوله ای که ادرار عبور می‌کند) شود.

زگیل چگونه منتقل می‌شود؟

ممکن است شما از طریق تماس پوست با پوست، از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که این ویروس را دارد، به HPV تناسلی مبتلا شوید.

ویروس زگیل تناسلی می تواند حتی زمانی که هیچ زگیل قابل مشاهده ای وجود نداشته باشد منتقل شود. بسیاری از افراد مبتلا به این ویروس علائمی ندارند، اما همچنان می‌توانند آن را منتقل کنند.

اگر زگیل تناسلی دارید، شرکای جنسی فعلی شما باید آزمایش شوند، زیرا ممکن است زگیل داشته باشند و از آن بی اطلاع باشند. پس از ابتلا به عفونت، ممکن است چندین هفته تا چندین ماه طول بکشد تا علائم ظاهر شوند.

ویروس از کاندوم عبور نمی‌کند، اما از آنجایی که کاندوم تمام ناحیه تناسلی را نمی‌پوشاند، ممکن نواحی که با کاندوم پوشانده نشده است را آلوده کند. زگیل‌ها می‌توانند از ناحیه تناسلی به ناحیه اطراف مقعد بدون داشتن رابطه مقعدی پخش شوند.

به ندرت اتفاق می‌افتد که انتقال زگیل تناسلی از طریق حمام یا حوله مشترک، استخر یا صندلی توالت اتفاق بیفتد. همچنین غیر ممکن است که این ویروس با استفاده از فنجان، بشقاب یا کارد و چنگال مشترک انتقال یابد.

مطمئن ترین راه برای جلوگیری از عفونت اچ پی وی یا زگیل تناسلی، تزریق واکسن‌های HPV قبل از شروع فعالیت‌های جنسی است.

زگیل تناسلی چقدر طول می کشد؟

در حدود ۸۰ درصد موارد، HPV به طور خود به خود در عرض ۱۸ تا ۲۴ ماه از بین می‌رود. همچنین درمان می‌تواند علائم قابل مشاهده را در عرض چند هفته یا چند ماه کاهش دهد. با این حال، برداشتن زگیل از روی پوست لزوماً خطر انتقال را کاهش نمی‌دهد.

همچنین حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به HPV این عفونت را تا آخر عمر خواهند داشت. در طول این مدت، آنها ممکن است علائم قابل مشاهده‌ای را تجربه نکنند.

درمان زگیل تناسلی

درمان زگیل تناسلی به نوع زگیل و محل قرارگیری آن‌ها بستگی دارد. اگر زگیل قابل مشاهده نباشد نیازی به درمان ندارید. دو نوع درمان اصلی برای زائده‌های زگیل تناسلی وجود دارد:

• استفاده از کرم، لوسیون یا مواد شیمیایی روی زگیل (درمان موضعی)
• از بین بردن بافت زگیل ها با انجماد، لیزر و جراحی

 

yun.ir/r9tvj3

چگونه بفهمیم به کیست مویی (سینوس پیلونیدال) دچار شدیم؟

مراجعه به پزشک برای تشخیص کیست مویی

 

سینوس پیلونیدال یا کیست مویی یک اختلال شایع در میان بزرگسالان جوان است و بیشتر در افراد 15 تا 30 ساله مشاهده می‌شود. معمولا بعد از بلوغ، زمانی که هورمون‌های جنسی رشد موهای سالم بدن را تغییر می‌دهند، اتفاق می‌افتد. شروع بیماری پیلونیدال در افراد بالای 40 سال نادر است.

 

در گذشته تصور میشد که بیماری سینوس پیلونیدال منشا مادرزادی داشته باشد تا یک اختلال اکتسابی. اما بیماری پیلونیدال در حال حاضر به طور گسترده به عنوان یک اختلال اکتسابی در نظر گرفته می‌شود.

 

سینوس پیلونیدال در حقیقت یک سوراخ یا تونل کوچک در پوست در بالای باسن و شکاف بالای مقعد است. همیشه علائم ایجاد نمی‌کند و فقط زمانی که عفونت کند، علائم آن نمایان می‌شود.

 

چه عواملی باعث کیست مویی می‌شوند؟

بیماری سینوس پیلونیدال بیشتر در افرادی که موهای تیره و درشت در بدن دارند، ایجاد می‌شود. همچنین افرادی که برای مدت طولانی می‌نشینند، مانند رانندگان کامیون یا کارمندان اداری بیشتر به این عارضه مبتلا می‌شوند. سایر عواملی که منجر به کیست مویی می‌شوند شامل موارد زیر است:

 

• افزایش تعریق

• اصطکاک باسن

• چاقی

• بهداشت ضعیف

• ضربه های موضعی

 

علائم بالینی کیست مویی

علائم ظاهری اولیه بیماری سینوس پیلونیدال عفونی ممکن است به صورت یک آبسه حاد نقطه ای یا یک سینوس مزمن همراه با ترشحات متناوب باشد. هنگامی که کیست مویی عفونی شود، آبسه پیلونیدال می‌تواند ایجاد شود. این به صورت یک ناحیه متورم ظاهر می‌شود و در معاینه، توده‌ای متورم و حساس و مشکوک به عفونت وجود خواهد داشت.

 

در مورد آبسه کیست مویی، شکایت اصلی بخاطر درد است و تب نادر است. گاهی اوقات، حفره چرکی خود به خود تخلیه می‌شود و بنابراین می‌تواند "مزمن" شود. درد کاهش می‌یابد و بیمار از ترشحات چرکی متناوب یا خونریزی گاه به گاه از یک یا چند روزنه پوستی شکایت می‌کند.

 

معاینه فیزیکی کیست یا سینوس پیلونیدال را نشان می‌دهد که در زیر پوست و در بالای شکاف باسن، در سطح دنبالچه یا استخوان خاجی در خط وسط قرار دارد، اما اغلب نامتقارن است. 

 

تفاوت اصلی کیست مویی در مقایسه با فیستول پری آنال این است که سینوس پیلونیدال با کانال مقعد ارتباط برقرار نمی‌کند. در صورت عدم قطعیت در معاینه اولیه، سیگموئیدوسکوپی یا تصویربرداری MRI را می‌توان برای ارزیابی هر گونه ایجاد مسیر عفونی به مقعد یا سایر بافت‌ها را تشخیص داد.

 

سینوس پیلونیدال چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی دقیق انجام می‌دهد. سپس از شما می‌خواهد سوابق بیماری خود را ارائه دهید. از جمله هرگونه اطلاعات در مورد تخلیه یا تغییر ظاهر سینوس پیلونیدال. سپس پزشک یک معاینه بصری برای بررسی حساسیت، قرمزی، تورم و التهاب در اطراف ناحیه آسیب دیده انجام می‌دهد.

 

درمان کیست مویی بدون جراحی

 

ممکن است برای تایید تشخیص به سی تی اسکن نیاز باشد، اما این بسیار نادر است. در نهایت، ممکن است پزشک نیاز به انجام آزمایش‌های بیشتر برای رد سایر شرایط مانند کیست درموئید (تومور سلول زایا) داشته باشد که می‌تواند ظاهر کیست پیلونیدال را تقلید کند.

درمان بدون جراحی و لیزر کیست مویی

درمان کیست مویی بدون جراحی و با لیزر، به عنوان جدیدترین متد درمان این عارضه به شمار می‌رود که با استقبال زیادی مواجه شده و تاکنون نتایج موفقیت آمیزی داشته است. در روش لیزر کیست مویی که توسط دکتر یا پزشک متخصص انجام می‌شود، به وسیله اشعه لیزر برشی روی سینوس ایجاد می‌شود تا عفونت و زائده هایی که داخل آن تجمع پیدا کرده بطور کامل تخلیه شود.

 

لیزر کیست مویی

 

با اینکه عمل لیزر کیست مویی از لحاظ برداشتن زائده تفاوت چندانی با عمل جراحی ندارد، اما به دلیل سوزاندن رگ‌های خونی در این روش، میزان خونریزی به حداقل می‌رسد. همچنین به دلیل دقت و ظرافت بالای عمل کیست مویی با لیزر، میزان صدمه به رگ‌ها و بافت اطراف بیماری به حداقل می‌رسد و به همین دلیل بیمار دچار درد نخواهد شد. این جراحی به صورت سرپایی و در کلینیک یا مطب انجام می‌شود و تبحر پزشک و نوع دستگاه لیزر تاثیر زیادی در نتیجه این درمان خواهد داشت.

 

https://www.beytoote.com/news/medical-news/pilonidal-sinus.html

بیماری کیست مویی چیست؟علت ها علائم درمان و هزینه

 

دراین مطلب به معرفی و بررسی بیماری کیست مویی و همچنین علت ها و علائم بیماری کیست مویی و همچنین روشهای درمان و هزینه های آن خواهیم پرداخت ، با ما همراه شوید .

کیست مویی یکی از بیماری های عفونی است که در اثر رشد مو در خلاف جهت طبیعی ایجاد می شود. این بیماری می تواند در هر ناحیه از بدن به خصوص نواحی پرمو مثل زیر بغل و و ناحیه کمر ایجاد شود. شایع ترین نوع این بیماری،کیست مویی مقعدی است که کمی بالاتر از باسن و مابین دو کفل ایجاد می شود. خوشبختانه اگر این بیماری به موقع درمان شود، خطرناک نبوده و با انجام جراحی قابل درمان بوده و امکان بهبود ۱۰۰% وجود دارد. در ادامه به بررسی این بیماری و هر آنچه که باید در این مورد بدانید از علت ها و علائم تا روش های درمان و هزینه و عوارض می‌پردازیم:

روش‌های درمان کیست مویی

این بیماری تنها با روش های جراحی درمان میشود. در واقع هیچ دارو یا روش خانگی و سنتی برای درمان کیست وجود ندارد. اگرچه ممکن است هنگام مراجعه به پزشک مصرف دارو توصیه شود، هدف از مصرف داروی آنتی بیوتیک کاهش عفونت و التهاب زخم قبل از اقدام به جراحی است. زیرا تجربه نشان داده اگر کیست هنگام جراحی عفونی نباشد نتایج اثر بخش تر است. برای جراحی کیست مویی چند روش مختلف وجود دارد؛

جراحی کیست مویی با لیزر

لیزر کیست مویی بهترین روش نوین درمان این بیماری است. لیزر بیش از یک دهه است که جایگزین سایر روش های جراحی شده است. برای انجام لیزر نیازی به دریافت داروی بیهوشی نیست، زیرا تمام مراحل جراحی با دریافت بیهوشی انجام میشود.

بعد از انجام جراحی نیز در طی چند روز زخم به طور کامل ترمیم خواهد شد.

برای انجام لیزر نیاز به بستری در بیمارستان نیست، جراحی سرپایی با استفاده از نور و قدرت لیزر و بدون استفاده از تیغ جراحی، حفره کیست مویی را به طور کامل تخلیه می‌کند. این جراحی از آسیب سایر نواحی اطراف کیست جلوگیری و به افزایش سرعت ترمیم زخم کمک ویژه‌ای می‌کند. به گونه‌ای که، سرعت ترمیم زخمی که لیزر شده حدود سه برابر بیشتر از زخمی است که با جراحی سنتی عمل شده است.

جراحی سنتی کیست مویی

جراحی سنتی روش قدیمی تر درمان این بیماری است که امروزه به ندرت انجام می شود. عمل جراحی کیست مویی در بیمارستان و تحت بیهوشی کامل انجام می شود. برای انجام این جراحی حفره کیست با استفاده از تیغ جراحی بریده شده و تخلیه می شود. در این روش با توجه به اینکه امکان دقت پزشک کاهش می یابد، احتمال آسیب به سایر نواحی کیست و بافت های اطراف هم وجود دارد. بعد از جراحی حفره کیست بسته به اندازه رشد آن تقریبا به اندازه یک پرتقال تخلیه می شود. سپس بسته به محل قرارگیری کیست و میزان عفونت حفره خالی شده کیست بخیه زده شده و یا به همان شکل رها می شود، تا از داخل به سمت خارج ترمیم شود.

جراحی کیست مویی با لیزر

اگر زخم بخیه زده شود،احتمال عود مجدد در آن افزایش می یابد. ولی اگر بدون بخیه رها شود احتمال عود مجدد کمتر است، ولی خطر عفونت وجود دارد. بنابراین باید مرتبا پانسمان کیست مویی توسط یک پرستار ماهر تعویض شود.

ترمیم حفره کیست مویی برخلاف لیزر ممکن است بین ۲ تا ۷ ماه زمان نیاز داشته باشد و این یعنی در این مدت فرد، در انجام کارهای روزمره و مشاغل خود به مشکل خواهد خورد. به همین جهت است که پزشکان به بیمار توصیه می کنند، از روش لیزر برای جراحی استفاده کند.

تعیین هزینه لیزر کیست مویی به موارد گوناگونی از جمله روش درمان، میزان پیشرفت عفونت، دستمزد پزشک، شهر و کلینیک و بیمارستانی که به آن مراجعه می‌کنید بستگی دارد. به همین دلیل اعلام هزینه لیزر تا قبل از معاینه توسط پزشک و بررسی وضعیت بیماری شما ممکن نیست.

هزینه عمل جراحی کیست مویی

هزینه درمان و جراحی کیست مویی بسته به روش انجام یعنی لیزر یا جراحی سنتی و نیز میزان پیشرفت بیماری و اندازه کیست دارد. هزینه درمان همچنین بسته به مطب یا کلینیکی که برای درمان انتخاب می‌کنید نیز متفاوت است.

به طور کلی هزینه درمان با لیزر نسبت به جراحی در بیمارستان خصوصی به صرفه تر است. البته ما علاوه بر جراحی، هزینه‌های بستری در بیمارستان، پانسمان و داروهای مورد نیاز، ویزیت‌های پزشک و آزمایشات و همچنین دوران نقاهت بعد از عمل را هم در نظر گرفته ایم. پیشنهاد می‌کنم جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد هزینه درمان کیست مویی با لیزر و تعرفه مصوب جراحی در سال ۱۴۰۱ به darman.clinic به مراجعه کنید.

علت کیست مویی

علت دقیق کیست مویی مشخص نشده اما تجربه نشان داده عوامل مختلفی هستند که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. به طور مثال کیست مویی معمولاً در بین اعضای یک خانواده مشاهده می شود، یعنی احتمال انتقال آن از طریق وراثت وجود دارد. البته مواردی که باعث سایش پوست و برگشت مو به داخل پوست و رویش آن در خلاف جهت طبیعی شود، از عوامل این بیماری به شمار می رود.

از سایر عواملی که می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهند، می توانیم به این موارد اشاره کنیم.

• پرمویی یا داشتن موهای ضخیم
• جنسیت مردانه
• طولانی مدت نشستن و عدم تحرک کافی
• عدم اصلاح موهای زائد ناحیه کمر
• استفاده مداوم از لباس های تنگ و چسبان

https://www.niksalehi.com/pezeshki/%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%AC%D8%B1%D8%A7%D8%AD%DB%8C-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D9%88%DB%8C%DB%8C.html

شایع‌ترین بیماری مقعدی چیست و چرا به آن دچار می‌شویم؟

هموروئید وریدهای متورم و آسیب دیده رکتوم یا مقعد هستند که در دو نوع داخلی، خارجی، خونی و ترومبوزه ایجاد می‌شوند. نوع هموروئید شما بستگی به محل بروز آن دارد. بواسیر یا هموروئید به عنوان رایج ترین بیماری مقعدی شناخته می‌شود که در بین بزرگسالان، خصوصا افرادی که مشکلات اجابت مزاج دارند بسیار شایع است.

هموروئید داخلی وریدهای داخل راست روده و رکتوم شما را درگیر می‌کند و معمولا بدون درد است و در مراحل ابتدایی علائم ظاهری ندارد. شاخص ترین نشانه بواسیر داخلی، خونریزی هنگام دفع است.

اگر به موقع برای درمان بواسیر داخلی اقدام نشود، ممکن است پرولاپس شود و از مقعد بیرون بزند. بواسیر پرولاپس شده در درجات مختلف ایجاد می‌شود و برای درمان نیاز به جراحی و لیزر دارد.

هموروئید خارجی وریدهای بیرون و اطراف مقعد را درگیر می‌کند. علائم بواسیر خارجی معمولا آزاردهنده است و شامل احساس خارش، درد هنگام اجابت مزاج و نشستن، خونریزی و احساس دفع ناکامل مدفوع است. البته هر فردی ممکن است یک یا چند مورد از این علائم را داشته باشد.

 

زمانیکه بواسیر خارجی متورم شود و یک لخته خون داخل آن جمع شود، به آن ترومبوزه میگویند. این نوع بواسیر بسیار دردناک است و باید هرچه زودتر توسط پزشک تخلیه شود.

وقتی شدت آسیب دیدگی عروق در هموروئید داخلی و خارجی زیاد باشد، به احتمال زیاد خونریزی اتفاق می‌افتد که بسیار هم شایع است. در این حالت شما به هموروئید خونی دچار شده اید.

 

برای مشاهده مطلب کامل هموروئید یا بواسیر چیست می‌توانید به صفحه مربوطه مراجعه کنید.

علائم شایع هموروئید

اگر هموروئید دارید، ممکن است یک توده حساس در لبه مقعد خود احساس کنید. همچنین ممکن است پس از پاک کردن با دستمال توالت یا پس از اجابت مزاج در توالت خون مشاهده کنید. ممکن است در آن ناحیه احساس خارش یا درد کنید. به احتمال زیاد درد پس از اجابت مزاج یا فعالیت شدید، مانند بلند کردن چیزی سنگین، رخ می‌دهد. احساس دفع ناکامل مدفوع هم یکی دیگر از علائمی است که افراد مبتلا به هموروئید تجربه می‌کنند.

علائم بواسیر با توجه به میزان پیشرفت بیماری و نوع آن می تواند در هر فردی به شکل متفاوتی بروز پیدا کند. ممکن است هر فرد با توجه به میزان پیشرفت بیماری و همچنین نوع هموروئیدی که به آن مبتلا شده، علائم متفاوتی را تجربه کند.

بسیاری از افراد مدت هاست که به این بیماری دچار شده اند اما از آن بی اطلاعند و زمانی متوجه بواسیر می‌شوند که علائم آن نمایان شوند.

علل و عوامل خطر بواسیر

تصور می‌شود شرایط و عادت‌های متعددی باعث ایجاد هموروئید می‌شوند که برخی از آنها را در ادامه عنوان می‌کنیم:

 

• یبوست مزمن یا اسهال
• زور زدن بیش از حد در هنگام اجابت مزاج
• نشستن طولا
• نی مدت روی توالت
• کم تحرکی

 

همه مواد بالا می‌توانند بر جریان خون در ناحیه مقعد تأثیر بگذارند و باعث شوند خون با سرعت مورد انتظار خود در داخل رگ‌ها حرکت نکند و منجر به هموروئید شود. عواملی که خطر ابتلا به هموروئید را افزایش می‌دهند:

 

• کمبود فیبر در رژیم غذایی
• اضافه وزن یا چاقی می تواند بر بافت هموروئیدی فشار وارد کند.
• افزایش سن؛ در افراد سالخورده بافت همبند در راست روده و مقعد ضعیف‌تر می‌شود و به طور بالقوه منجر به هموروئیدهای برآمده می‌شود.
• بارداری؛ همانطور که جنین رشد می‌کند و به شکم فشار می‌آورد، سیاهرگ های راست روده و مقعد بزرگ می‌شوند. این مشکل معمولاً پس از تولد برطرف می‌شود.

بواسیر چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک از شما می‌خواهد که علائم خود را شرح دهید و سوابق پزشکی شما را بررسی می‌کند. آنها همچنین ممکن است به دنبال تحریک پوست، توده یا تورم، هموروئید خارجی، افتادگی هموروئید داخلی، تگ‌های پوستی و شکاف‌های مقعدی و پارگی‌های کوچک در مقعد باشند.

دکتر هموروئید همچنین ممکن است وجود خون در مدفوع را بررسی کند. همچنین برای تشخیص هموروئید داخلی معمولا یک معاینه رکتوم انجام می‌شود. این کار در مطب پزشک با یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده (معاینه رکتوم تحتانی به نام معاینه رکتوم دیجیتال) و آنوسکوپ (لوله ای روشن که چند اینچ در مقعد قرار داده می‌شود تا به پزشک کمک کند تا هر گونه مشکلی را در داخل مقعد ببیند) انجام می‌شود.

در صورت نیاز به بررسی‌های بیشتر پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای رد سایر علل خونریزی توصیه کند، به خصوص اگر سن شما بالای 40 سال باشد.

راه‌های درمان هموروئید

در برخی موارد علائم هموروئید حتی بدون درمان پس از چند روز از بین می‌رود. در غیر این صورت، درمان بر تسکین درد متمرکز است. قبل از استفاده از داروی هموروئید حتما با پزشک صحبت کنید. در اینجا مواردی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به کاهش علائم هموروئید انجام دهید:

 

• حمام های گرم بگیرید.
• بعد از هر بار اجابت مزاج مقعد خود را تمیز کنید. این کار را با دستمال زدن به آرامی با دستمال توالت مرطوب یا پدهای مرطوب شده مانند دستمال مرطوب نوزاد انجام دهید.
• برای از بین بردن تورم از کمپرس یخ استفاده کنید.
• از استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپرین برای کمک به تسکین درد استفاده کنید.
• کرم حاوی لیدوکائین را روی آن ناحیه بمالید.
• برای خارش یا درد می‌توانید از کرم‌های حاوی هیدروکورتیزون استفاده کنید.