درمان بلاگ

اطلاعات بیشتری درباره بیماری ها و روش های درمان آنها دریافت کنید

درمان بلاگ

اطلاعات بیشتری درباره بیماری ها و روش های درمان آنها دریافت کنید

۳ مطلب در مهر ۱۴۰۱ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

هنگامی که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وارد بریدگی در پوست می‌شود، باعث عفونت پوستی می‌شود که زگیل ایجاد می‌کند. زگیل ها گاهی مسری هستند. ویروس می‌تواند از فردی به فرد دیگر یا در قسمت‌های مختلف بدن منتقل شود:

  • تماس مستقیم با زگیل
  • دست زدن به چیزهای آلوده به ویروس مانند حوله، دستگیره در و کف دوش
  • رابطه جنسی (زگیل تناسلی)
  • جویدن ناخن و برداشتن کوتیکول
  • اصلاح

علائم زگیل دست و پا

زگیل‌های دست با توجه به نوع آنها می‌توانند در کف دست، لا به لای انگشتان و دور ناخن‌ها ایجاد شوند. اما زگیل های پا معمولا در کف پا، پاشنه و زیر انگشتان مشاهده می شوند و چون این ناحیه دائما در تماس با زمین و تحت فشار وزن بدن است، زائده های کف پا تحریک پذیرتر هستند. همچنین این فشار گاهی باعث می شوند که زگیل پا زیر یک لایه پوست ضخیم و سفت (پینه) رشد کند.

 

زگیل دست

زگیل پا

 

 

آشنایی با شکل ظاهری و علائم زگیل دست و پا می تواند دید واضح تری درمورد این عارضه به بیمار بدهد. این عارضه معمولا دارای چنین علائمی است:

  • در اندازه‌های کوچک تر از چند میلیمتر ظاهر می‌شوند
  • این زائده‌ها به شکل تخت یا خوشه ای هستند
  • به رنگ پوست یا کمی تیره تر هستند
  • معمولا بدون درد و علائم آزاردهنده هستند
  • به مرور زمان ممکن است بزرگتر شوند یا تعداد آنها زیاد شود
  • اگر تحریک شوند ممکن است دچار سوزش و خارش شوند
  • در موارد نادر خارش زائده و اطراف آن

در اینجا می‌توانید مطلب کامل علائم و علت زگیل دست و پا و همچنین روش‌های درمان این عارضه را مشاهده کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که شرایط زیر را تجربه می‌کنید باید به پزشک مراجعه کنید:

  • مطمئن نیستید که زائده پوست شما زگیل است یا خیر.
  • زگیل پوستی شما با درمان خانگی بهبود نمی‌یابد. یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی باید آن را بررسی کند تا تأیید کند که سرطان پوست یا بیماری پوستی دیگری نیست.
  • شما می‌خواهید از درمان خانگی استفاده کنید، اما مطمئن نیستید که کدام درمان برای شما مناسب است.
  • زگیل دارید که خونریزی دارد یا به سرعت در حال رشد است.

زگیل چگونه درمان می‌شود؟

زگیل‌ها اغلب پس از مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس، خود به خود از بین می‌روند. از آنجایی که زگیل ها می‌توانند گسترش یابند، باعث درد و ناخوشایند شوند، ممکن است پزشک شما یک روش درمان را توصیه کند. گزینه‌های درمانی عبارتند از:

رفع زگیل در خانه: داروهای بدون نسخه رفع زگیل که حاوی اسید سالیسیلیک هستند. این محصولات به صورت مایع، ژل و پماد عرضه می‌شوند. ممکن است لازم باشد دارو را هر روز به مدت چندین ماه استفاده کنید تا زگیل به طور کامل از بین برود.

انجماد یا کرایو زگیل: در طی روشی به نام کرایوتراپی، پزشک از نیتروژن مایع برای منجمد کردن زگیل استفاده می‌کند. پس از انجماد، یک تاول تشکیل می‌شود. در نهایت تاول و زگیل پوست کنده می شوند. ممکن است به چندین درمان نیاز داشته باشید.

ایمونوتراپی: برای زگیل های سرسختی که به درمان های سنتی پاسخ نمی دهند، ایمونوتراپی به سیستم ایمنی شما کمک می کند تا با ویروس مبارزه کند. این فرآیند شامل یک ماده شیمیایی موضعی مانند دیفنسیپرون (DCP) است. DCP یک واکنش آلرژیک خفیف ایجاد می کند که باعث از بین رفتن زگیل می شود.

درمان زگیل با لیزر: پزشک شما از نور لیزر برای گرم کردن و از بین بردن عروق خونی ریز داخل زگیل استفاده می‌کند. این فرآیند جریان خون را قطع می‌کند و زگیل را از بین می‌برد.

 

مشاهده مطلب کامل در این قسمت

  • darman blog
  • ۰
  • ۰

خونریزی مقعدی

 

خونریزی مقعدی معمولاً به خروج خون از مقعد، رکتوم یا کولون اطلاق می شود که همگی قسمت های انتهایی دستگاه گوارش هستند. در برخی موارد، خون قرمز روشن در مدفوع ممکن است نشان دهنده خونریزی از قسمت پایین روده بزرگ یا راست روده باشد. اما خون قرمز تیره تر نشان دهنده خونریزی در روده کوچک یا قسمت فوقانی روده بزرگ است. خون بسیار تیره یا سیاه مایل به قرمز اغلب به معنای خونریزی در معده یا سایر اندام های دستگاه گوارش است.

دلایل زیادی برای وجود خون در مدفوع وجود دارد. بسیاری از شرایط و بیماری‌ها می‌توانند باعث خونریزی مقعدی شوند. برخی از شایع ترین علل عبارتند از:

1. هموروئید

هموروئید یا بواسیر شایع‌ترین بیماری مقعدی است. این عارضه رگ های خونی مقعدی و ملتهب است و حدوداً از هر 20 نفر 1 نفر به آن مبتلا می شود. این بیماری می تواند در خارج یا داخل مقعد ایجاد شود. رگ های خونی آسیب دیده میتوانند در حین اجابت مزاج یا هنگام پاک کردن مقعد خونریزی کنند.

 بواسیر می تواند هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما برخی افراد بیشتر از سایرین در معرض خطر این بیماری هستند. چند عامل خطر عبارتند از:

  • بارداری
  • یبوست مزمن
  • اسهال مزمن
  • زور زدن در هنگام اجابت مزاج
  • جابه جایی اجسام سنگین 
  • روی توالت نشستن، برای مدت طولانی
  • چاقی
  • رژیم غذایی کم فیبر یا نامتعادل
  • سن بالای 50 سال 

 

هموروئیدها معمولاً با کرم‌ها و شیاف‌های بدون نسخه (OTC) که حاوی هیدروکورتیزون هستند، درمان نمی‌شوند، اما حمام آب گرم مکرر، خوردن یک رژیم غذایی با فیبر بالا و استفاده از نرم کننده های مدفوع می توانند به کاهش ناراحتی ناشی از بواسیر کمک کند. معمولاً پزشک جراحی سنتی یا لیزر را برای برداشتن هموروئید توصیه می‌کند.

2. فیستول

بیماری فیستول زمانی رخ می دهد که یک دهانه یا تونل باریک غیر طبیعی بین دو اندام مجاور ایجاد شود. فیستول هایی که بین مقعد و راست روده یا مقعد و پوست ظاهر می شوند، می توانند باعث ترشح مایع سفید رنگ و خونریزی شوند.

پزشکان گاهی اوقات مصرف آنتی بیوتیک را برای  فیستول توصیه می کنند، اما در هرصورت انجام جراحی به روش سنتی یا لیزر درمانی الزامی است.

3. شقاق

شقاق مقعدی یا همان فیشر زمانی رخ می‌دهد که بافت‌های پوشاننده مقعد، کولون یا رکتوم پاره می‌شوند و منجر به درد و خونریزی مقعدی خواهد شد. در برخی موارد، دفع مدفوع سفت می تواند باعث پارگی شود. شقاق اغلب باعث ایجاد خون قرمز روشن هنگام دفع مدفوع می شود.

حمام آب گرم، رژیم غذایی پر فیبر و نرم کننده های مدفوع همگی می توانند به کاهش علائم شقاق کمک کنند. در موارد شدید، شقاق ممکن است نیاز به کرم های تجویزی یا جراحی داشته باشد.

4. دیورتیکولیت

دیورتیکولیت زمانی اتفاق می‌افتد که برجستگی های کوچکی به نام دیورتیکول روی دیواره‌های روده بزرگ در اطراف نواحی ضعف تر لایه‌های عضلانی روده ایجاد می‌شود.

این برجستگی ها بسیار رایج هستند. گاهی اوقات دیورتیکول می تواند شروع به خونریزی کند، اما معمولاً خود به خود متوقف می شود. دیورتیکولیت معمولاً علائمی ایجاد نمی کنند یا نیاز به درمان ندارند، مگر اینکه عفونی شوند.

دیورتیکول های عفونی و ملتهب اغلب باعث درد می شوند و می توانند منجر به خونریزی مقعدی شوند. خونریزی ناشی از دیورتیکولیت معمولاً اندک است اما ممکن است در برخی مواقع می تواند منجر به خونریزی شدید شود. به همین دلیل، فرد باید بلافاصله به دنبال مشورت با پزشک باشد. اگر خونریزی بدون درد از رکتوم باشد، فرد می تواند تشخیص دهد که ممکن است خونریزی دیورتیکولار را تجربه کند. پزشکان ممکن است دیورتیکولیت را با آنتی بیوتیک و در موارد شدید جراحی درمان کنند.

5. پروکتیت یا کولیت

پروکتیت در نتیجه ی التهاب بافت های راست روده ایجاد میشوند و اغلب منجر به درد و خونریزی می‌شوند. کولیت زمانی رخ می دهد که بافت های پوشاننده روده بزرگ ملتهب شوند. نوعی کولیت به نام کولیت اولسراتیو، نیز می تواند باعث ایجاد زخم هایی شود، که اغلب خونریزی می کنند. درمان پروکتیت و کولیت بسته به علل آن، شامل مصرف دارو یا جراحی میشود. 

علل شایع پروکتیت و کولیت عبارتند از:

  • عفونت
  • برخی از شرایط که باعث مشکلات گوارشی می شوند، مانند بیماری کرون
  • برخی داروها مانند رقیق کننده های خون
  • پرتودرمانی یا شیمی درمانی
  • رابطه مقعدی
  • کاهش جریان خون به روده بزرگ یا راست روده
  • انسداد در روده بزرگ یا رکتوم

6. پرولاپس

بافت‌های ضعیف رکتوم باعث میشوند، بخشی از راست روده از جای اصلی خود حرکت کرده و یا به سمت جلو حرکت کند و یا حتی از مقعد به سمت بیرون رانده شود. این شرایط معمولاً منجر به درد و خونریزی مداوم می‌شود.

افتادگی رکتوم در هر سنی ممکن است رخ دهد. با این حال، زنان بالای 50 سال در مقایسه با مردان 6 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به پرولاپس هستند. درمان معمولاً شامل روشهای جراحی است.

7. پولیپ

پولیپ ها، توده ای غیر سرطانی و غیر طبیعی هستند. هنگامی که پولیپ ها روی پوشش رکتوم یا روده بزرگ رشد می کنند، می توانند باعث تحریک، التهاب و خونریزی جزئی شوند. در بسیاری از موارد، پزشک معمولاً پولیپ ها را در طول غربالگری کولونوسکوپی معمول بر می دارد.

8. سرطان کولون یا رکتوم

سرطانی که روده بزرگ یا راست روده را تحت تاثیر قرار می دهد می تواند باعث تحریک، التهاب و خونریزی شود. در این موارد خونریزی ممکن است قرمز روشن یا تیره به نظر برسد. سرطان روده بزرگ یکی از شایع ترین انواع سرطان است که به کندی پیشرفت می کند، بنابراین اگر زود تشخیص داده شود، اغلب قابل درمان است.

سرطان رکتوم، اگرچه بسیار نادرتر از سرطان روده بزرگ است، اما در صورت تشخیص و درمان به موقع، معمولاً قابل درمان است. برخی از موارد سرطان کولون و رکتوم از پولیپ های اولیه خوش خیم ایجاد می شوند.

 درمان سرطان دستگاه گوارش بر اساس مرحله سرطان متفاوت است، اما می تواند شامل جراحی یا ترکیبی از شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

خونریزی شدید، مزمن یا دردناک مقعدی ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای جدی تری باشد که پزشک باید آن را ارزیابی کند.

افراد معمولاً با دیدن رگه ها یا قطرات خون در مدفوع، کاسه توالت یا هنگام پاک کردن متوجه خونریزی مقعدی می شوند. برخی از افراد ممکن است خون را در لباس زیر خود پیدا کنند یا آب توالت ممکن است پس از رفتن به دستشویی قرمز مایل به صورتی به نظر برسد.

برخی از موارد خونریزی مقعدی نیز باعث بوی بسیار بد، مدفوع تیره رنگ و قیری رنگ مخلوط با خون قرمز تیره تا سیاه می‌شود.

 

yun.ir/xb71g8

  • darman blog
  • ۰
  • ۰

اسهال

 

دفع مدفوع آبکی یا اسهال، بیشتر افراد را هر از چند گاهی تحت تاثیر قرار می‌دهد و معمولا جای نگرانی نیست. با این حال تا زمانی که از بین نرود، می‌تواند ناراحت کننده و ناخوشایند باشد. این عارضه بطور معمول از چند روز تا یک هفته طول می‌کشد. در ادامه با عوامل و راه‌های درمان اسهال آشنا خواهید شد:

اسهال وضعیتی است که طی آن فرد بیمار دفع مدفوع شل یا مکررتر از حالت عادی را حداقل سه مرتبه یا بیشتر در طی روز تجربه می‌کند. این عارضه می‌تواند همه افراد را درگیر نماید و یکی از بیماری‌های گوارشی شایع است.

انواع

اسهال حاد یک تا دو روز طول می‌کشد و یک مشکل شایع است. این عارضه در بیشتر موارد نیازی به درمان ندارد و خود به خود برطرف می‌شود.

اسهال مداوم وضعیتی است که بیشتر از دو هفته و تا چهار هفته طول بکشد و نیاز به مراجعه به پزشک و استفاده از دارو برای دارد.

اسهال مزمن وضعیتی است که حداقل چهار هفته طول می‌کشد. این عارضه می‌تواند نشانه یک بیماری گوارشی مزمن باشد. علائم اسهال مزمن ممکن است مداوم باشند، یا ممکن است بیایند و بروند.

این وضعیت به سرعت مایعات بدن را کاهش داده و باعث دهیدراته شدن بدن می گردد در موارد شدیدتر ممکن است منجر به کاهش ادرار، رنگ‌ پریدگی، ضربان سریع قلب و غیره شود. علائم کم آبی بدن به شرح زیر است:

  • خستگی
  • غشاهای مخاطی خشک
  • افزایش ضربان قلب
  • سردرد
  • سبکی سر
  • افزایش تشنگی
  • کاهش ادرار
  • دهان خشک

آیا اسهال خطرناک است؟

این بیماری به خودی خود نمی‌تواند خطرناک باشد، تنها مانع جذب مواد معدنی در بدن شده و در صورت تداوم آن ممکن است بدن را دهیدراته نماید، که این امر به خصوص در کودکان خطرناک و دردسرساز است. پس لازم است با مصرف کافی آب از این امر جلوگیری نمایید.

از علائم دهیدراته شدن می‌توانیم به از بین رفتن کشش طبیعی پوست بدن، خشک شدن دهان، نفس بدبو، سردرد، سرگیجه و غیره اشاره کنیم.

اگر اسهال کودکان در طی ۲۴ ساعت و در بزرگسالان در طی ۴۸ ساعت بهبود نیافت لازم است به پزشک مراجعه نمایید. (اسهال نوزادان باید جدی گرفته شود زیرا بدن آنها در برابر این اختلال آسیب پذیر تر است)

همچنین در صورتی که هر یک از علائم زیر را تجربه نمودید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

  • احساس درد در شکم و یا رکتوم
  • خون در مدفوع
  • مدفوع سیاه و قیری رنگ
  • تب
  • علائم کم آبی بدن
  • کاهش ادرار

این علائم می‌تواند نشانه‌ بیماری‌های جدی تر باشد که نیاز به بررسی توسط پزشک دارد.

درمان اسهال کودکان

اسهال کودکان خردسال باید زودتر درمان شود، زیرا کودکان بیشتر از بزرگسالان در معرض خطر کم آبی هستند. شما همچنین نمی‌توانید اسهال کودک را مانند بزرگسالان درمان کنید و استفاده از داروهای بدون نسخه می‌توانند در کودکان خردسال خطرناک باشند.

تمام درمان‌های اسهال در کودکان باید توسط پزشک تجویز شود زیرا مهم است که کودک خود را هیدراته نگه دارید. معمولا پزشک به شما کمک می‌کند تا بهترین راه را برای انجام این کار تعیین کنید، اما گزینه‌های رایج اغلب شامل موارد زیر است:

  • شیر مادر
  • نوشیدنی‌های الکترولیتی برای کودکان بزرگتر (این نوشیدنی برای نوزادان توصیه نمی‌شود)

بهترین گزینه برای هیدراته نگه داشتن کودک ممکن است با بالا رفتن سن کودک تغییر کند. همیشه قبل از دادن مایع جدید یا هر نوع درمانی به فرزندتان با پزشک خود مشورت کنید.

برای درمان اسهال چکار کنیم؟

لازم است در صورت بروز این عارضه و برای درمان اسهال نکات زیر را رعایت نمایید:

  • دستان خود را مرتباً بشویید.
  • مصرف کافی آب را فراموش نکنید.
  • از ظروف تمیز استفاده نمایید.
  • دیگران نباید از ظروفی که شما در آن غذا خوردید، استفاده کنند.
  • استراحت کنید.
  • با تغذیه صحیح قوای از دست رفته بدن را جایگزین کنید.
  • رعایت بهداشت و نظافت
  • ترجیحاً تماس بدنی نداشته باشید زیرا احتمال انتقال ویروس وجود دارد.
  • در صورت بروز علائم کم آبی بدن به پزشک مراجعه نمایید.

درمان خانگی اسهال

معمولاً این عارضه پس از طی ۴۸ ساعت بدون مصرف هیچ دارویی بهبود می‌یابد، تنها در صورت بروز بیماری لازم است از دهیدراته شدن یا کم آبی بدن پیشگیری نمایید.

همچنین از غذاهای با فیبر بالا، غذاهای تند، محصولات لبنی و غذاهای شناخته شده برای ایجاد گاز مانند لوبیا، کلم بروکلی و کلم بپرهیزید.

برای درمان اسهال چه بخوریم؟

می‌توانید از غذاهایی مثل گوشت بدون چربی، ماست، میوه‌ها، سبزیجات و کربوهیدرات‌های پیچیده مانند برنج، سیب زمینی و نان استفاده نمایید و در عوض مصرف خوراکی‌هایی مثل نوشیدنی حاوی کافئین و مقدار زیادی قند و غذاهای سرخ شده یا چرب را تا بهبودی کامل متوقف نمایید.

درمان دارویی

به منظور تسریع در روند درمان می‌توان از برخی از انواع قرص‌های اسهال شامل قرص لوپرامید، قرص دیفوکسیلات، دی سیکلومین، قرص بیسموت ساب سیترات استفاده کرد.

سایر داروهای اسهال

آنتی بیوتیک ها: ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است یک آنتی بیوتیک یا سایر داروها را برای درمان عفونت یا انگلی که باعث اسهال می‌شود، تجویز کند.
دارو برای یک بیماری خاص: اسهال می‌تواند نشانه ای از چندین بیماری دیگر باشد، از جمله سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، بیماری التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو، کولیت میکروسکوپی، یا رشد بیش از حد باکتری. زمانی که علت اسهال مشخص شد، معمولاً می‌توان آن را کنترل کرد.
پروبیوتیک‌ها (گروهی از باکتری‌های خوب): پروبیوتیک‌ها گاهی اوقات برای ایجاد مجدد یک بیوم سالم برای مبارزه با اسهال استفاده می‌شوند. همیشه قبل از شروع پروبیوتیک یا هر نوع مکملی با پزشک خود صحبت کنید.

 

چرا به اسهال دچار می‌شویم و چگونه آن را درمان کنیم؟

  • darman blog